ERENLERİN TORUNU OLMAK(5)

  Ahir zamanın ahirinde olduğumuz bu günlerde yürekten aşık olanlara, yürekten sevenlere ihtiyacımız var.Bu satırları yazarken belki birileri okur ve onlara ışık oluruz diye düşünerek yazdım.Hayatta çıkılmaz zorluk, çekilmeyecek acı,ve dayanılmayacak çile yoktur.Erenlerimize sımsıkı sarılmalıyız,Birbirimize kenetlenmeliyiz.

Metli dede de, Aşık Anne'de dünyalarını değiştirdiler.Ala hala aramızdalar.Onlar bizler için çalışırken bizde onlar için çalışmalıyız.Kalplerimizi arındırdıkça , bakan göz değil, gören göz oldukça daha güçleneceğiz.Büyük mücadelenin son neferleriyiz.Zikirlerimiz çoğaldıkça, Deccalin büyüsünden çıkıp , Hakk yoluna ileriyeceğiz ve İnşaallah sonunda biz kazanacağız.

Metli dede, Aşık Anne sizi çok seviyorum.Bize öğrettiğiniz ve çizdriğiniz yol için teşekkür ederiz.Mevlana hazretlerini saygıyla ve hürmetle anıyorum.Çizdikleri aşk yolu için.

ERENLERİN TORUNU OLMAK(4)

  "ŞİMDİ ANLIYORUM Kİ SOKAKTA KARŞIMIZA ÇIKAN BİR ÇİÇEĞİN BİLE SEBEBİ VAR.hİÇBİRİMİZ BOŞUNA KARŞILAŞMIYORUZ.Veya bir araya getirilmiyoruz.Herbirimiz bir görevle buradayız.Hak Teala küçük bir Pire'ye bile bir görev vermiştir.Biz öylesine yaratılmamışız.Allah hepimize görevlerimizi keşfetmeyi nasip etsin.Hakk'ın bize şah damarımızdan daha yakın olduğunu gerçek manada anlamak ve idrak etmeyi nasip etsin.Her aç kaldığımda, her büyük yokluğa düştüğümde ,her kötü bir gün yaşadığımda hep şükür etmeyi , tevekkülle beklemeyi öğrendim.Sabır her şeyin ilacı imiş.ancak zamanla öğreniliyor imiş.

Hayatım şuan kırk yaş döneminde .Dönüp geriye baktığımda şükretmeyeceğim bir an yok.Şimdiçoklu hastalıklarla uğraşıyorum.Zaman,vücudumuzun zekatını ödeme zamanı.Gelen hastalıklara hamd olsun.Bize emanet edilen bedene, fazla yüklenmenin de bir bedeli olacak.Hayatımızda her şeyin bir bedeli var, bir de sonucu.

Ölümden hiç korkmuyorum.Cennet yahut cehennem aramıyorum.Benim cennetim de cehennemim de burası .Allah7ın ne kadar affedici olduğunu biliyorum.Benim için her şey cennet.Ben yanımdan geçen ufak bir çocuğun gözlerinde cenneti, dilenen bir dilenciyi gördüğümde de en büyük cehennemi yaşıyorum.Birileri aç iken, hasta iken, mutsuz ikensizin bunu kalbinizin derinliklerinde hissetmeden rahat olmanız imkansız.Bu acı bana göre en büyük cehennem

Bütün bunları anlamamı sağlayan ,aşkı kalbime nakşeden Aşık Anne ve Metli Sultan'dan Allah razı olsun

Bir parça lokumun bu kadar tecelliyi beraberinde getirmesi inanılmız.Allah'ın şanslı kullarındayız ki Aşık Anne ve Metli sultanı tanıyarak büyüme şansına eriştik.

ERENLERİN TORUNU OLMAK(3)

  "Biz Erenlerin kızı ve torunu idik.Bir yanı çok büyük ve acı bir sınav, bir yanı ise mucizevi aşk yoluydu.Aşk yolunu yaşadıkça sevgimiz büyüdü ve denizler kadar olmaya başladı.

Biz doğru yolu ne cennet vaadi için nede cehennem korkusundan tercih etmeyen ,Allah7a olan teşekkürümüzü doğru yolda yapan kullar haline gelmiştik.

Sanki görünmez bir el bizi gerçeklerle yüzleştiriyordu.O el Aşık Anne'nin ve Metli Dede'nin eli idi.Mevlana efendimizin yolu aşkımızı pekiştiren bir yoldu.Okudukça bilgi ile ilmimiz arttı.Bilgim arttıkça inancımın artmasıyla beraber kur'an'ın ilk ayetinin neden "İkra" olduğunu anladım.Bir insanın her attığı adım , sınav,imtihan olur mu?Oluyormuş demek ki?Metli Dede'nin Aşık Anne'nin torunu olmak,taşlı yolun sonundaki cennet bahçesine kavuşmak imiş.Acılar insanı olgunlaştırır, kalpleri pişirirmiş meğer.Türkiye'ye döndükten sonra bambaşka bir pencere açıldı.Rüyalarım daha anlamlı ve mesajlı rüyalar haline geldi.Gözüm açıkken bazı şeyleri görüyordum.Bunlar bana verilmiş bir güç değildi.Tüm insanlar kalplerini işlerlerse ulaşabilecekleri bir sonuçtur.Bizler dünyada 7 milyor insan ın her birinde mucize var.Her bir azamız, nefes alış verişimiz, kalbimiz hep Allah'ı zikreder.Sistem böyle.

Yaşadığımız zorluklar sadece benim sınavım değil, etrafımındakilerin de sınavı idi.Kimisi sırtını döndü, kimisi önyargılı yaklaştı, kimisi küçümsedi, kimisi görmedi bile.Herkes ameline göre muamele etti. 

ERENLERİN TORUNU OLMAK(2)

  Reşit olmamla beraber hayatımda hiçbir şey doğru gitmemeye başladı.Çile devri başlamıştı.Allah'ım neydi bu aksilikler.? Oysa hayatımın her adımında Aşık Anne ve Metli baba'ya uygun yaşamaya çalışmıştım.Bir şeylerde yanlış mı yapıyorum diye düşünmeye başladım.Nereden bilebilirim ki bu dertlerinbeni Aşk'a yaklaştıran birer basamak olduğunu.

İngiltereye okul için gitmiştim.Yaşadığmız bazı olaylar sonucu Annem Sebahat Sultan ve ben sokaklarda idik.Aç, susuz, yersiz,yurtsuz altı ay sokaklarda yattık,kalktık.Ardık dedim ki:Bu yolun sonunda öleceğiz.Ya da başımıza bir iş gelecek.İki bayan olarak hem namusumuzu korumak hem de hayatta olmak zorunda idik.Son akşam ben isyan bayrağını çekmiştim kioturduğumuz bankın önüne bir taksi yanaştı.Taksinin içinde türkçe müzik çalıyor.Taksinin içinden bir adam indi.Yanımıza geldi:"Türkmüsünüz ?" diye sordu."Evet" dedim korkarak.Sonra "Derdiniz var herhalde bacım anlatınız, yardımcı olayım" dedi.Bizde durumumuzu anlattık.Hemen bulunduğumuz yerde bir Türk restoran vardı.Orada bizim karnımızı doyurdu.Aralarında para toplamışlar,evimize gidelim diye parayı bize verdi.Taksici bizi otoğara götürdüotobüse binip evimize ulaştık.Ben bir iş buldum.Hayatımız yoluna girdi.İlk maaşımı alınca annemle birlikte bize verdikleri parayı geri vermek istedik.Elimize teşekkür için çiçek aldık.Aynı yere gittik.Ancak o hadisenin olduğu yerde ne taksi durağı nede bir restoran vardı.Karakola dahi sorduk.İmkansız dediler.Bu mahalleye Türkler giremez.Biz şaşırdık.Aşık Anne'yi aradık.Aşık Anne "Yavrum hizmetimizi beğendiniz mi?dedi.Gözyaşlarına boğulup telefonu elimizden düşürmüşüz.

ERENLERİN TORUNU OLMAK(1)

 Aşık Fatma Ahıska'nın torununun dilinden)

Anlatmaya nereden başlasam bilmiyorum.Çünkü bu satırlar insana onur,şeref ve mutluluk veren satırlar olacak.İnsanlar dünyaya gelirken Anne,Baba ve Çilelerini seçemeden yeryüzüne gelirler.Tekrar gelme şansım olsaydıyine kendi ailemi seçerdim.Doğduğumuz evler kader çizgimizi belirler.

Benim mucizevi hikayem annemin karnına düşmemle başlamış.Herkesin hamile kalamaz dediği annem, bana anneannemin anneme bir lokum yedirmesiyle gerçekleşmiş.Doktorlar bile inanamamış.Daha sonra ani bir dünyaya gelme kararımla 7 aylık 1 kg olarak dünyaya gelmişim.Dünyaya geldiğim gün annemin doktoru izinli olmasına rağmen o gün hastahanede imiş.Eğer doktorumuz hastahanede olmasa idi ikimizde hayatta olmayabilirmişiz.Daha doğmadan bu kadar olağandışı şeyler yaşamak belki de hayata bir sıfır önde başlamanın işareti imiş.Aslında kendimi bildim bileli hep Aşık Anne'nin zikirleri içinde ve Metli Dede'den şerbetli olduğum bilgisiyle büyüdüm.Kendimi bilmeye başlayınca iliklerime kadar bunun ne demek olduğunu anlayarak yaşadım hayatımı.Daha 8 yaşında iken katıldığım Şeb-i arus anma törenlerinde ağlamaktan baygınlık geçirerek hastahanelik olmamla kalbinde çok büyük bir Mevlana aşkı olduğunu anladım.O yaşta bunu tam olarak idrak edemesem de.